Tytuł: Starcie Królów
Tytuł Oryginalny: A Clash of Kings
Seria: Pieśń Lodu i Ognia #2
Autor: George R.R. Martin
Gatunek: High Fantasy
Wydawnictwo Zysk i S-ka
Moja ocena: 10/10
Żelazny Tron jednoczył Zachodnie Królestwa aż do śmierci króla Roberta. Wdowa jednak zdradziła królewskie ideały, bracia wszczęli wojnę, a Sansa została narzeczoną mordercy ojca, który teraz okrzyknął sie królem.
Zresztą w każdym z królestw, od Smoczej Wyspy po Koniec Burzy, dawni wasale Żelaznego Tronu ogłaszają się królami. Pewnego dnia z Cytadeli przylatuje biały kruk, przynosząc zapowiedź końca lata, jakie pamiętali żyjący ludzie. Najgroźniejszym wrogiem dla wszystkich bez wyjątku może okazać się nadciągająca zima... Wspaniała epopeja George'a R.R. Martina jest opowieścią pełną intryg, zdrad i politycznych rozgrywek o niezwykłej sile oddziaływania.
„Dobry uczynek nie unieważnia złych, ani zły dobrych. Za każdy należy się oddzielna odpłata.”
Starcie Królów to druga część wielotomowej sagi fantasy. Już odkąd przeczytałam pierwszą część, Grę o Tron, nie mogłam się doczekać by dorwać kolejne części. Mogę też śmiało powiedzieć że Pieśń Lodu i Ognia, to jedna z najlepszych serii jaką kiedykolwiek czytałam. W pierwszym tomie panował pokój - w Starciu Króli mamy do czynienia z wojną pięciu króli, a polityka gra tutaj znaczącą rolę.
Ci, którzy już to czytali, wiedzą że mamy tu do czynienia z kilkoma narratorami, z których punktu widzenia mamy okazję poznawać dalsze wydarzenia oraz różne części Westeros i Wolnych Miast, których świat jest bardzo rozbudowany - każde z siedmiu królestw ma własną historię, kulturę i tradycję, i to własnie między innymi dzięki temu seria jest tak ciekawa.
Ci, którzy już to czytali, wiedzą że mamy tu do czynienia z kilkoma narratorami, z których punktu widzenia mamy okazję poznawać dalsze wydarzenia oraz różne części Westeros i Wolnych Miast, których świat jest bardzo rozbudowany - każde z siedmiu królestw ma własną historię, kulturę i tradycję, i to własnie między innymi dzięki temu seria jest tak ciekawa.
„Władzę ma ten, kogo ludzie uważają za sprawującego władzę.”
Język, którego używa autor, jest prosty w odbiorze, przyjemny a także bardzo plastyczny. Akcja jest wartka, a mimo sporej objętości, kartki niezwykle szybko przelatują między palcami. Czytając książkę znajdziecie kilka ciekawych cytatów wartych podkreślenia. Postacie są bardzo zróżnicowane, a każda z nich jest skomplikowana niczym prawdziwy człowiek. Powieść ma wiele wątków, więc na pewno każdy znajdzie spośród nich coś co go zaciekawi.
„Tylko głupiec sam się poniża, gdy na świecie pełno jest ludzi gotowych uczynić to za niego”
Mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że warto poświęcić nieco czasu na przeczytanie Pieśni Lodu i Ognia. Polecam ją przede wszystkim fanom fantastyki i osobom które szukają wciągających, rozbudowanych powieści które na długo zapadną w pamięć.
Moja ocena: 10/10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz